سنجش قیاسی پارامترهای مؤثر بر حرکت موج سیلاب از طریق مشاهدات میدانی و آزمایش های عددی

روندیابی فرآیندی است که برای پیش­بینی تغییرات زمانی و مکانی هیدروگراف سیلاب در حین عبور آن از یک بازه رودخانه استفاده می­شود. اثرات ذخیره و مقاومت جریان در یک بازه رودخانه به صورت تغییرات شکلی و زمانی هیدروگراف در حین حرکت موج سیلاب از بالادست به پایین دست نمود پیدا می­کنند. روش­های روندیابی سیل را می­توان به صورت هیدرولوژیکی و هیدرولیکی طبقه­بندی نمود. روش­های هیدرولوژیکی از اصول معادله پیوستگی و رابطه بین دبی و ذخیره موقت حجم اضافی آب در طول دوره سیلاب استفاده می­کنند. روش­های روندیابی هیدرولیکی، شامل حل­ عددی معادلات یک بعدی سنت­ونانت و معادلات غیردائمی متغیر تدریجی در کانال­های باز می­باشند. در این مطالعه، پس از مقایسه نتایج خروجی مدل‍های توسعه داده شده­ هیدرولیکی با مشاهدات میدانی و اطمینان از صحت و دقت برنامه نویسی، سپس طی یک سری آزمایشهای عددی جامع مطالعه استقراری عوامل شیب کف کانال، ضریب زبری مانینگ، فاکتور شکل هیدروگراف ورودی، زمان تا اوج، گام­ مکانی، گام زمانی، پارامتر وزنی و ترم های مختلف معادلات سنت­ونانت پرداخته شده است. نتایج نشان می­دهد که اثرات خطای پارامترهای ورودی بر روی نتایج خروجی در بعضی موقعیت­های خاص نظیر مقادیر کمتر ضریب زبری و یا مقادیر بزرگتر شیب کف برای مشخصات هیدروگراف طراحی، مقادیر بزرگتر فاکتور شکل هیدروگراف و یا زمان تا اوج برای مشخصات کانال، مقادیر بزرگتر ضریب زبری و یا شیب کف برای گام مکانی و مقادیر کوچکتر ضریب زبری و یا مقادیر بزرگتر شیب کف برای گام زمانی و پارامتر وزنی، بیشتر می­باشد.